“Stel daarom een koning over ons aan om ons leiding te geven, zoals alle volken.”

Dit bericht is 1071 keer gelezen!

Miljoenen namen deel aan of waren getuige van de uitvaart van koningin Elizabeth II van Groot-Brittannië. Al zou je alleen al alle salarissen van deelnemers en toeschouwers bij elkaar optellen dan kostte het een astronomisch bedrag om één mens naar haar laatste rustplaats te brengen. Let wel, ik zeg dit niet zuur of misprijzend. Ik moest er alleen aan denken vanwege de wens van het volk Israël om een koning te hebben als alle andere volken. Ze willen leiding hebben, zeggen ze tegen Samuël. Die leiding verwachten ze niet van de zonen van Samuël, die omhoog gevallen zijn met en door het respect dat hun vader genoot onder de Israëlieten. Die zonen moesten ze niet en daarom willen ze een koning.

Vreemd dat je zelfbeschikkingsrecht en vrijheid wilt opgeven. Wat zoek je dan? Waar verlang je naar? Willen de leiders van het volk de verantwoordelijkheid van Samuël niet dragen? Vrezen ze het volk? Zelfs als Samuël uit de doeken doet wat het hen allemaal gaat kosten (en dan noemt hij nog niet eens de duizenden doden in de oorlogen) willen ze toch een koning. “U zult het in die dagen uitschreeuwen vanwege uw koning, die u zich gekozen hebt, maar de HEERE zal u op die dag niet antwoorden,” zegt Samuël. Niets helpt.

“Ze hebben jou verworpen, Samuël, net zoals ze mij hebben verworpen”, zegt God tegen de oude profeet. De mensen willen geen vrijheid van keuze in de liefde van God, maar prefereren een koningschap dat schittert en glanst en waar je bij kunt horen omdat het op aarde iets voorstelt. Een koningschap waar anderen van onder de indruk zullen zijn. Een koningschap dat macht, kracht en eigenzinnigheid uitstraalt. Een koningschap waar je bij wilt horen, dat je bemoedigt als een sprookje als de crisis je te groot wordt, een koningschap dat bescherming uitstraalt ook al staat het machteloos in de tijd en vraagt het het uiterste van een volk.

Vandaag vierden miljoenen een goed gevoel. Voor de één was dat spiritueel tot voor Gods troon, voor de ander het sprookje dat je even uit de misère haalt, voor een derde een sociale verplichting voordat het gewone leven weer verder gaat. Wat ik zelf heel mooi vond was dat eeuwige woorden uit de bijbel een soort ruimte boden om verder te kijken dan de aardse realiteit. Hoe je ook over haar kinderen denkt en hun geschiedenis, rechte en scheve schaatsen, ze hoorden allemaal het visioen van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Woorden die werden gelezen zonder commentaar. Je mag er zelf mee het leven door.

En ergens hoor ik daarin dat God zelf tegen ons zegt dat wij weliswaar Hem aan de kant kunnen zetten en koningen kunnen wensen en aanstellen, maar dat Hij uiteindelijk de wereld in Zijn handen houdt. Ook koningen en koninginnen sterven. Ze ontkomen er niet aan. En dan wordt het even stil voordat de nieuwe koning aan de slag gaat. En in die stilte kun je heel even God horen die zegt: “Ik ben er! Voor eeuwig en altijd. Ook voor jou.”