De post-individualistische samenleving (72)

Dit bericht is 1649 keer gelezen!

Gevaarlijke onzin (6)

Maar waarom noem ik nu dit stuk van de serie nu “gevaarlijke onzin”? Dat zien we als de man verdwijnt en Jezus reageert op wat er net is voorgevallen. Jezus zegt dat een rijke slechts met grote moeite het Koninkrijk van God zal binnen gaan. In de eerste plaats zie je dat voor je ogen gebeuren. Een man gezegend met veel bezittingen is ook bijna vervloekt door zijn bezittingen. Bijna, want hij vraagt wel naar de weg. Het verlangen naar licht en verlichting is dus niet weg uit zijn bestaan. Dat geeft hoop. Alleen lijkt die hoop snel te vervliegen als Jezus hem wijst op het effect dat die rijkdom heeft op het licht in zijn bestaan. Hij is in duister terecht gekomen en dat duister lijkt het nu te winnen in zijn beslissingen.

In een vorige blog toonde ik al aan dat het Jezus niet om de rijkdom op zich ging, maar om het zoeken naar het “beste zelf”. Daar toonde Jezus dat de onrust van de man ontstaan was uit verwarring van rijkdom en beste zelf. Dat beste zelf kent natuurlijk heel veel verschillende vormen, niet alleen geldelijke rijkdom. Maar de les die Jezus ons leert is dat het “beste zelf” eerst betekent dat je verlost moet worden uit navelstaren en vervolgens via de naaste je eigen, maar andere, “ik” weer moet ontmoeten. Het zoeken naar je “beste zelf” is dus gevaarlijk onzin als het je maakt tot een navelstarende, zelfreflecterende en zelfnormerende persoon. Een voorbeeld in het kader van de ontmoeting tussen Jezus en de man.

Het is gevaarlijke onzin om rijkdom gelijk te stellen aan zegen of ongebreideld te prediken dat Gods zorg rijkdom betekent, zeker als je die rijkdom uitdrukt in veel bezittingen. Het is wel een aantrekkelijke manier om het koninkrijk te prediken, want als er iets is dat we graag willen hebben is het “veel”. En dat maakt het meteen gevaarlijk. Niet het “veel” is gevaarlijk, maar de het willen hebben ervan. Jezus zegt dan ook dat de rijke een probleem heeft en niet dat rijkdom het probleem is.

De rijke heeft een probleem. Een voor hem onoplosbaar probleem, namelijk zijn rijkdom als zin van zijn bestaan en als gevangenis die hem belet te leven zoals hij verlangt. Nu lost Jezus doorgaans de dingen niet op, maar verlost mensen ervan als ze het willen loslaten. Jezus maakt in een voorbeeld wel duidelijk hoe lastig maar ook haalbaar die verlossing kan zijn. Het is als een kameel die door het oog van de naald moet. Er is een verklaring van dat voorbeeld dat zegt dat het oog van de naald een voetgangerspoortje in de stadsmuur was. (Zie blog 44 uit deze serie.) Een kameel kan daar op de knieën doorheen als je hem eerst verlost van alle pakken op zijn rug. Dus alle rijkdom er af en dan op de knieën door de poort. Waarom je dat zou doen in plaats van de kameel door de grote poort laten gaan? Omdat die grote poort gesloten is voor de nacht en het gevaarlijk is in verband met roversbendes om die poort voor een karavaan te openen. Je weet nooit wat er binnen komt. Behalve als ieder mens en iedere kameel één voor één gefouilleerd wordt. Het kan. Die kameel door een klein poortje. Ook een rijke dus. Maar aan de andere kant van de poort heeft hij geen bezittingen meer. Die liggen buiten en wat de stad niet in mag blijft buiten. Je bent verlost van je rijkdom. 😉 Geen zelf verzonnen beste zelf meer om mee naar binnen te nemen, maar met het oog op de mensen in de stad en hun veiligheid alleen jij, jouw eigenste zelf. Verlost van een probleem!

(wordt vervolgd)