De post-individualistische kerk (30)

Dit bericht is 772 keer gelezen!

Spreekwoordelijk gevonden (2)

Dit blogje maakt praktisch wat we in de ontmoeting met Nathanaël zagen. Praktisch in jouw leven betekent dat je je mag afvragen hoe je als Jezus jouw naaste vindt. Waarom is dat van belang? Omdat de naaste door jouw liefde geliefde is. Hij is naaste omdat jij zijn naaste wordt of wil zijn. Sterker gezegd: Als jij jouw naaste liefhebt wordt de post-individualistisch KERK geboren. Maar ook als je als niet-Christus-gelovige deze serie volgt is het van belang, omdat in deze ontmoeting de zin van jouw bestaan wordt gevonden. Dus maken we het praktisch. Ik doe dat aan de hand van een gelijkenis van Jezus. Voor deze serie mag je wat mij betreft dus ook “zin van het leven” lezen waar “Koninkrijk der hemelen” staat. Dan houden we het voorlopig nog bij het woord van de naastenliefde als essentie van zingeving.

⁴⁴ Het Koninkrijk der hemelen is ook gelijk aan een schat, in de akker verborgen, die iemand vond en verborg; en van blijdschap daarover gaat hij heen en verkoopt alles wat hij heeft, en koopt die akker.
⁴⁵ Ook is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman die mooie parels zoekt.
⁴⁶ Toen hij één parel van grote waarde gevonden had, ging hij heen en verkocht alles wat hij had, en hij kocht hem. (Mattheüs 13: 44-46)

Het is een heel bekend en daardoor misschien ook nauwelijks begrepen stukje uit de bijbel. In vers 44 is de zin van het leven iets dat je “vindt”. Een schat in een akker en die verberg je weer om vervolgens er alles voor over te hebben om die akker te kopen. Letterlijk gelezen, als je denkt een aan kistje met gouden dukaten, is hier sprake van frauduleus handelen. De akker is blijkbaar van iemand anders. Je vindt een goudschat en betaalt slechts de prijs van de akker om vervolgens van de schat te gaan rentenieren. Bedrog dus. Maar dat is niet de betekenis van de gelijkenis. De akker is namelijk in de Joodse vertelkunst het of jouw aardse bestaan. Een deel van het totale bestaan. De schat in de akker is de vruchtbaarheid ervan. Je ontdekt dus als het ware wat “het leven” voor jou in petto heeft en daar zet je alles op. Die schat kan dus voor ieder wat anders zijn. Je ontdekt het, je stuit er op, je “vindt” het en stopt het terug om er vervolgens alles voor over te hebben. Maar let op dat de schat en de akker niet te scheiden zijn.

Zo gezien is het vinden van de zin van het leven afhankelijk van toeval en daarna een flinke inspanning van jouw kant. Als iemand in zijn leven een voetbaltalent ontdekt, maar daar verder niets voor over heeft komt het voetballen niet tot bloei. Even los van de ontwikkeling van gedachten over de post-individualistische kerk en de naastenliefde kun je in dit gedeelte de blijdschap van individualistische ontwikkeling en de daarmee gepaard gaande rijkdom zien. Het gaat mij dan ook om het woord “vinden”. Je treft het aan en het krijgt jou totaal in zijn greep en jij neemt het in eigen handen.

Maar dan het volgende stukje. De parel en de koopman. Dat is een vergelijking van een duidelijk ander kaliber. Hier is iemand heel bewust aan het zoeken. Hij heeft er zelfs zijn beroep van gemaakt. Hier is vinden geen toeval, maar uiterste inspanning en oog voor detail. De zin van het leven (in de woorden van Jezus het Koninkrijk) levert een uiterste krachtsinspanning om te vinden. En als de zin gevonden heeft heeft de zin er alles voor over om te bezitten. Anders gezegd: Hier ben jij de gevondene. De zin (voor Christus-gelovigen het Koninkrijk) vindt jou. En als de zin jou heeft gevonden heeft de zin alles voor jou over.

Je ziet dus dat Jezus het vinden niet in jouw capaciteiten legt. In de ene situatie is het “toeval” dat jij vindt en tegelijkertijd is het in de andere situatie een uiterste inspanning van de zin / het Koninkrijk dat jij gevonden wordt. Deze inbedding heb je nodig als het gaat om de verdere ontwikkeling van de gedachten rond de naastenliefde. De naastenliefde is namelijk op gelijke manier toeval als jij het handelend subject, de liefhebber bent en uiterste inspanning als jij de geliefde bent. Filippus en Nathanaël (blog 29) werden op deze manier gevonden. Zij werden geliefden door het zoeken van Jezus. En als geliefden gingen zij mee naar Galilea tegen hun oude visies in.

Ik moet hier wel eindigen met een cliffhanger. Je hoort heel veel mensen zeggen dat ze tot op heden niets van de zin, het Koninkrijk, de KERK, God of Jezus hebben gemerkt. Maar in deze zelfde woorden zit hun eigen ontkenning. Het feit dat ze deze woorden kunnen gebruiken betekent dat ze al gevonden zijn. Maar daarover later meer.

(wordt vervolgd)